Przygoda i jeszcze raz przygoda! W tym jednym krótkim słowie zawarta jest cała treść 10-dniowego, samotnego wyjazdu na rowerze, którym udało mi się przejechać 267 kilometrów, część Głównego Szlaku Beskidzkiego z Ustronia do Rytra.

Przemierzając zakątki Beskidu Śląskiego, Żywieckiego, Gorców i Beskidu Sądeckiego zobaczyłem wiele fascynujących miejsc, poznałem wiele ciekawych ludzi, spotkałem starych znajomych. Było to coś nowego za każdym razem, mimo że niektóre miejsca znane mi już były z wcześniejszych wyjazdów. Z jednej strony czas naglił aby zobaczyć jak najwięcej, z drugiej strony chciałoby się poczuć pewne miejsca nieco mocniej i pozostać w każdym jak najdłużej.

Podsumowanie trasy
Zaczynając od Ustronia droga wiodła przez popularne miejsca (Równica i Czantoria) jednak jadąc o dość późnej porze dnia trasa ta była właściwie pusta. Wisłę widziałem tylko od czasu do czasu gdzieś w dole jadąc poprzez Soszów, Stożek, Kubalonkę.

Beskid Śląski jak okazało się może być naprawdę przyjemnie. Na szlakach nie spotkacie zbyt wielu turystów – przyroda kwitnąca w tym okresie zaskakuje swym bogactwem na każdym kroku (mnóstwo słodkich borówek na całej długości szlaku). Za Baranią Górą w stronę Magurki Wiślańskiej obraz wiatrołomów i całkowitego wylesienia pewnych obszarów jest wielce przygnębiający. Nasuwa się stwierdzenie „Dbajmy o to co mamy” żeby nie doprowadzić do podobnego stanu, terenów, które są jeszcze zdrowe.

Beskid Żywiecki rozpoczął się w trakcie przemierzania odcinka z Węgierskiej Górki przez Abrahamów do prywatnego schroniska „Słowianka”. Polecam to miejsce na nocleg dla osób „robiących” GSB. Romanka, Rysianka, Hala Miziowa – miejsca obfitujące w nietuzinkowe widoki, gdzie czuje się już w pewnym sensie wysokość (długość podejścia, zjazdu, roślinność itp).  Poprzez Głuchaczki i tamtejszą bazę namiotową, która jest również dobrym i tanim miejscem na nocleg, udajemy się w masyw Babiej Góry. Idąc czerwonym szlakiem do Markowych Szczawin czuje się obecność najwyższej góry Beskidów. Samo zdobywanie szczytu zajmuje kilka godzin i pomimo że to już któryś raz z kolei, jest to jak zwykle ciekawe przeżycie (na zdobywanie Babiej Góry lepiej wybrać któryś z dni w tygodniu, nie weekend - sporo turystów).

Poprzez Pasmo Polic i Halę Krupową docieramy do Bystrej i Jordanowa. To najbardziej „miejski” odcinek szlaku, który przebiega traktem polno-ulicznym:-) Jest to jednak doskonała okazja do zaopatrzenia się w niezbędne produkty żywnościowe na dalszą część drogi i oferuje możliwość skorzystania z luksusu zjedzenia lodów czy pizzy.

Gorce
Po przejechaniu przez Zakopiankę widzimy już nieco inny krajobraz, usłane halami i polanami góry oznajmiają nam że jesteśmy w Gorcach. Nieco z tyłu, stromymi, lekko kanciastymi kształtami gór daje się rozpoznać Beskid Wyspowy. Gorce muszę przyznać były moim faworytem na tym wyjeździe. Naprawdę pięknie się tam „kręci”, miejsca na nocleg takie jak: Bacówka na Maciejowej czy Baza namiotowa pod Lubaniem na długo zapisują się w pamięci.

Beskid Sądecki
Nie dane było mi zobaczyć całego Beskidu Sądeckiego a jedynie jego połowę, od Krościenka nad Dunajcem do Rytra. Stanowi on jakby połączenie Gorców i Beskidu Żywieckiego, w jakimś sensie, tak przynajmniej ja to odebrałem. Nie byłem w uzdrowiskowych miejscowościach typu: Krynica czy Piwniczna, które to podobno Beskid Sądecki charakteryzują ale też nie tędy przebiega czerwony szlak.
Polecam koniecznie Chatę pod Niemcową – prawdziwy, góralski klimat w cenie 10 zł/nocleg !!

10 dni – tyle wolnego czasu posiadałem na Główny Szlak Beskidzki. To niewiele, ale żeby nie popaść w całkowity fatalizm sytuacji, postanowiłem pojechać rowerem żeby jak najwięcej zobaczyć, a więc...

Czy rower jest dobrym rozwiązaniem na tego typu wyrypę?
Nie jestem do końca przekonany. Gdyby tak móc jechać na lekko lub z naprawdę niewielkim plecakiem byłoby na pewno inaczej. Jednak jeśli chce się mieć wszystkie te rzeczy, które zwykle pakuje się na kilkudniowy wyjazd w góry (namiot, śpiwór, kuchnia etc.) to zaraz robi się z tego ponad 20 kg i litraż w okolicy 70-80 L co na rowerze bardzo, bardzo przeszkadza. Nie jest to tym samym waga do której można się przyzwyczaić. Prawda jest taka, że po 5,6 dniach zaczynają dość mocno boleć plecy i chyba ma to związek z innym ułożeniem ciała, wstrząsami itp. w stosunku do normalnego chodzenia, trekkingu. Sakwy, bagażniki raczej nie wchodzą w grę na tak trudnej trasie, więc pozostaje tylko zabranie mniejszej ilości rzeczy lub przy kilku-osobowej grupie rozłożenie rzeczy takich jak namiot, kuchnia na poszczególne osoby.

Sprawny rower to połowa sukcesu. Gdyby dodatkowo wystąpiły po drodze jakiekolwiek problemy z rowerem mogłoby być nieprzyjemnie. Tymczasem nie stało się dosłownie nic a jakby nie spojrzeć powinno, przecież tyle razy patyk wpadał w szprychy, klinował się w przerzutkach, wiele razy uderzyłem tylnim kołem w kamień że poczułem to na kręgosłupie:-) Nic. Nawet przysłowiowej „gumy” nie złapałem. Cała zasługa polega na odpowiednim przygotowaniu i dopasowaniu komponentów do tego rodzaju wyjazdu. Jest taki człowiek, który wie jak to zrobić najlepiej – Kazek !!
Jeśli tylko zamarzycie o podobnej, być może jeszcze bardziej nietypowej, bardziej ekstremalnej wyprawie rowerowej – polecam ten kontakt: kazek@beskidy24.pl