Mistrzostwa Polski w Narciarstwie Wysokogórskim 26 stycznia 2008
Zima, podobnie jak w zeszłym roku, także i teraz bynajmniej nie rozpieszcza narciarzy.
A jednak nawet gdy niemal każda nartostrada wydarta jest do ziemi i pełna kamieni, skialpiniści cieszą się śniegiem poza trasami, w miejscach niedostępnych dla przeciętnego użytkownika wyciągu. Takich miejsc o zimowej scenerii nie brakuje w rejonie Pilska.

Właśnie tutaj w sobotę 26 stycznia 2008 rozegrano ósmą już edycję Pucharu Pilska – zawodów zaliczanych do Pucharu Polski w Narciarstwie Wysokogórskim.
Tradycyjnie już organizatorem imprezy był Klub Skialpinistyczny KANDAHAR, tradycyjnie także bazę zawodów stanowiło schronisko PTTK na Hali Miziowej (1300 m.n.p.n).

Przygotowania do zawodów
Przygotowania do zawodów trwały już od kilku miesięcy, najwięcej pracy przypadło jednak na tydzień bezpośrednio poprzedzający zawody. Członkowie i sympatycy Klubu jak zwykle nie zawiedli i każdy, kto tylko mógł, pojawił się na Pilsku, aby przecierać i znakować trasę czy też montować na skałkach liny poręczowe. Z powodu kiepskich warunków śniegowych w niższych partiach Pilska niektóre odcinki trzeba było zmodyfikować, a jednak mimo wszystko, a może właśnie dzięki temu, powstała trasa wymagająca, zarówno pod względem kondycyjnym, jak i technicznym.

Trasa
Wariant dla zawodników licencjonowanych liczył około 25 kilometrów długości oraz prawie 1700 (według innych obliczeń około 1900) metrów przewyższenia. Startujący bez licencji, jak również młodsze kategorie wiekowe, mieli natomiast do przebycia niecałe 11 kilometrów i 650 metrów przewyższenia.

Kategorie
W kategorii zawodniczej seniorów Puchar Pilska tradycyjnie już miał formułę zawodów w parach. Skialpiniści musieli zatem wykazać się nie tylko znakomitą formą i wytrzymałością fizyczną oraz umiejętnościami technicznymi, ale także zdolnością współpracy i pomagania sobie w zespole. Wśród seniorek natomiast z powodu mniejszej frekwencji zdecydowano się na start indywidualny. Podobnie jak w poprzednich latach pojedynczo rywalizowała także młodzież oraz zawodnicy bez licencji, startujący w kategorii open.

Na starcie
W dniu zawodów dodatkowym wyzwaniem, obok trudności trasy, okazała się być pogoda. Silny i przenikliwy wiatr dął już od nocy, przewiewając śnieg i odkrywając kamienie oraz miejscowe oblodzenia. Kolejnym utrudnieniem okazała się być mgła, która mimo znakomicie oznakowanej trasy bardzo ograniczała widoczność, zwłaszcza w Kopule Pilska. Na szczęście temperatura nie była ani zbyt niska, ani zbyt wysoka. O godzinie 9:00 sprzed schroniska na Hali Miziowej kilkadziesiąt osób – zarówno zawodników z licencjami jak i bez – wspólnie wystartowało w ósmej edycji Pucharu Pilska.

Wyścig rozpoczął się od wspólnego dla wszystkich kategorii podbiegu na Kopiec (1400 m.n.p.m.), gdzie znajdował się pierwszy punkt kontrolny. Następnie po krótkim zjeździe, na fokach lub bez, przecinką graniczną na Halę Cebulową (1300 m n.p.m.) skialpiniści terenem raczej łagodnym biegli na Munczolik (1356 m n.p.m.), skąd po krótkim lecz stromym zjeździe na Halę Cudzichową podbiegali na Palenicę (1343 m n.p.m.), do kolejnego punktu kontrolnego. Stamtąd rozpoczynał się zjazd do doliny Potoku Cebulowego (1050 m n.p.m.). Tutaj przy punkcie kontrolnym trasy rozchodziły się.
Zawodnicy trasy open oraz młodszych kategorii wiekowych kierowali się od razu w kierunku skałek, aby po ich pokonaniu oraz krótkim podbiegu zjechać tzw. Końską Drogą, dalej zaś nartostradą na Halę Szczawinę (1135 m n.p.m.) i wreszcie stamtąd czarną nartostradą podejść do mety. Natomiast zawodnicy z licencjami z punktu w dolinie Potoku Cebulowego biegli raz jeszcze na Palenicę i powtarzali zjazd do doliny. Następnie także i oni udawali się w kierunku pierwszej skałki, przy której znajdował się punkt kontrolny. Z powodu braku śniegu w tym roku odcinek ten od początku pokonywali na nogach, z nartami na plecakach. Po około ośmiu metrach wspinaczki z użyciem liny poręczowej, biegli jeszcze kawałek na nogach, by wreszcie założyć narty i trawersem dotrzeć do kolejnej skałki, wyższej i trudniejszej od poprzedniej, przy której także znajdował się punkt.